Forum „Biblioteki w Szkole”

Autor Carlos Ruiz Zafon. Ja dość późno zaskoczyłam, więc może niektóre z Was też przegapiły tą książkę. A tematyka jest nam - bibliotekarkom - bliska. Rzecz o tym, jak jedna książka może zmienić życie człowieka. Piękna recenzja jest na stronie http://paweltkaczyk.midea.pl/52/
W książce jest smutne ale prawdziwe stwierdzenie, może zacytuję:
"Bea twierdzi, że sztuka czytania powoli zamiera, że jest to intymny rytuał, że książka jest lustrem i możemy w niej znaleźć tylko to, co już nosimy w sobie, że w czytanie wkładamy umysł i duszę, te zaś należą do dóbr coraz rzadszych."
Czy to jest wytłumaczenie spadku czytelnictwa? Patrząc na brak wrażliwości młodych ludzi, chyba trzeba zgodzić się z autorem.
Przeczytajcie koniecznie! Ja, zamykając "Cień wiatru", ogromnie żałowałam, że skończyłam czytanie. Jak to ktoś mądry powiedział: "byłam tylko ja, cisza, bicie serca i słowa".

Dostałam pod choinke i czytam. Polecam, piekna i nastrojowa powieść.

Polecam książkę Arturo Perez Reverte "Klub Dumas". Tematyka podobna, też o książkach i kilka zagadek na dokładkę. "Cień wiatru" jest piękny, pożyczyłam od uczennicy i szybko "połknęłam". Pozdrawiam

Zaczęłam czytać i... dlaczego ta książka jest taka gruba! (jak zwykle mówią uczniowie). Gdyby była w dwóch tomach, mogłabym czytać na leżąco

Książkę "połknęłam" w 2 wieczory. ŚWIETNA!!!! POLECAM!

Książka dobra i moglabym ja polecić już nawet 12 latkowi ))

Właśnie czytam.Mam za sobą dopiero 50 stron, ale już mnie wciągnęła...Więcej napiszę potem.

Czytałam.. i żałowałam,ze tak szybko się skończyła

Ja też byłam zachwycona, choć w mojej opinii początek ciągnął się niemożliwie zniechęcająco

"Cień wiatru" to książka magiczna. Gdy otworzy się ją to niełatwo już zamknąć zanim się nie przeczyta. Powinni ją przeczytać wszyscy, którzy na codzień stykają się z woluminami. By nauczyli się je szanować.

Ola pisze:Polecam książkę Arturo Perez Reverte "Klub Dumas". Tematyka podobna, też o książkach i kilka zagadek na dokładkę.

A co do Klubu Dumas" to został on zekranizowany - przez (nomen omen) naszego polskiego reżysera Romana Polańskiego i znana jest szerszej publiczności jako film pt. "Dziewiąte wrota".

Olu, Igo, dzięki za podpowiedź. Już zamawiam ją w Azymucie:)

Dla mnie "Cień wiatru" to takie podrasowane romansidło, choć nie powiem, wciągające. Początek dobry, ale nie uważam tego za jakąś rewelację.

„Cień wiatru” nie daje się jednoznacznie sklasyfikować. Mieści się gdzieś pomiędzy powieścią przygodową, thrillerem, a powieścią o mieście. Pewne jest tylko jedno: „Cień wiatru” jest książką, po którą nie tylko warto sięgnąć, ale także należy do niej wracać.

Ważliwy czytelnik zanurza się w przeszłość, w zaczarowany świat dzieciństwa, tajemniczych zakamarków, ciemnych strychów pełnych zakurzonych, zapomnianych książek z ich bohaterami czekającymi często całe lata na powołanie ich z powrotem do życia. W taką podróż zaprasza Was Carlos Ruiz Zafón. Nie obiecuje, że będzie ona bezpieczna, ale na pewno fascynująca. Nie dajcie się prosić.

Napisana z niebywałą lekkością, posiada klimat najlepszych XIX-wiecznych powieści. Czytając ją po raz pierwszy, odnosi się niesamowite wrażenie, iż jest się jedynym czytelnikiem. Natomiast kończąc lekturę z wypiekami na twarzy, ma się poczucie doskonale spędzonego czasu i ochotę na kolejnych 500 stron.

Oj, czytałyśmy, czytałyśmy......
Czytałam ją ok. 2 lata temu. Czarowna.
Podpisuję się pod poprzednimi opiniami. Połknęłam ją szybko.
I ostatnio zakupiłam Grę anioła, ale syn mnie ubiegł i czyta.
Ja obecnie kończę Kryształowego anioła K. Grocholi. Też świetna, aczkolwiek tematyka współczesna, obyczajowa. Drugą podobną,Trzepot motyla też przeczytałam. Są odmienne, niż poprzednie tomy o Judycie. I dobrze.
Dzięki, Alu, za piękny cytat.
A Wam, Dziewczynki, za miłość do dobrej literatury. Cieszę się, że jest nas więcej.

I kolejne tego autora też!